place around

circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).

Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).

With dat.:

aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

Lucr. 6, 1035:

moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

Cic. Cat. 3, 1, 2:

circumdare fossam latam cubiculari lecto,

id. Tusc. 5, 20, 59:

satellites armatos contioni,

Liv. 34, 27, 5:

hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

milites sibi,

Tac. A. 13, 25:

arma umeris,

Verg. A. 2, 510:

licia tibi,

id. E. 8, 74:

vincula collo,

Ov. M. 1, 631:

bracchia collo,

id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

and in tmesis: collo dare bracchia circum,

Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

bracchia cervici dare,

Hor. C. 3, 9, 3):

lectis aulaea purpura,

Curt. 9, 7, 15:

cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—

Without a dat.:

caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

ignes,

id. Pis. 38, 93:

custodias,

id. Cat. 4, 4, 8:

armata circumdatur Romana legio,

Liv. 1, 28, 3:

exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

Sall. J. 25, 9:

circumdatae stationes,

Tac. A. 1, 50:

murus circumdatus,

Caes. B. G. 1, 38:

turris toto opere circumdedit,

id. ib. 7, 72:

circumdato vallo,

Curt. 3, 2, 2:

lauream (sc. capiti),

Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

circumdatos Antonius adloquitur,

Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

toto oppido munitiones,

Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

equites cornibus,

Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

circumdare terram radices,

Cato, R. R. 114;

and per tmesin,

id. ib. 157.—

Trop. (most freq. in Tac.):

cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

Cic. Quint. 10, 36:

nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

Liv. 21, 43, 3:

egregiam famam paci circumdedit,

i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

principatus inanem ei famam,

id. H. 4, 11; id. Or. 37:

principi ministeria,

id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

infula virgineos circumdata comptus,

encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—

Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.

Lit.

In gen.:

animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

aether corpore concreto circumdatus undique,

Lucr. 5, 469:

portum moenibus,

Nep. Them. 6, 1:

regio insulis circumdata,

Cic. Fl. 12, 27:

villam statione,

Tac. A. 14, 8:

suam domum spatio,

id. G. 16:

collis operibus,

id. A. 6, 41:

vallo castra,

id. H. 4, 57:

Othonem vexillis,

id. ib. 1, 36:

canibus saltus,

Verg. E. 10, 57:

circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

Plaut. As. 3, 3, 106:

collum filo,

Cat. 64, 377:

(aurum) circumdatum argento,

Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

ad talos stola demissa et circumdata palla,

Hor. S. 1, 2, 99:

circumdedit se zonā,

Suet. Vit. 16:

circumdata corpus amictu,

Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

tempora vittis,

id. ib. 13, 643:

Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

Verg. A. 4, 137.—

Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

oppidum vallo et fossā,

Cic. Fam. 15, 4, 10:

oppidum quinis castris,

Caes. B. C. 3, 9:

cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

Nep. Hann. 12, 4:

vallo atque fossā moenia circumdat,

Sall. J. 23, 1:

oppidum coronā,

Liv. 4, 47, 5:

quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

id. 6, 8, 9:

fossā valloque urbem,

id. 25, 22, 8:

fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

id. 28, 3, 5:

hostes exercitu toto,

Curt. 3, 8, 4. —

Trop.:

omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

Cic. Univ. 6 init.:

exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

minus octoginta annis circumdatum aevum,

Vell. 1, 17, 2:

pueritiam robore,

Tac. A. 12, 25:

fraude,

Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

monstrorum novitate,

Quint. Decl. 18, 1.

circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).

Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).

With dat.:

aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

Lucr. 6, 1035:

moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

Cic. Cat. 3, 1, 2:

circumdare fossam latam cubiculari lecto,

id. Tusc. 5, 20, 59:

satellites armatos contioni,

Liv. 34, 27, 5:

hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

milites sibi,

Tac. A. 13, 25:

arma umeris,

Verg. A. 2, 510:

licia tibi,

id. E. 8, 74:

vincula collo,

Ov. M. 1, 631:

bracchia collo,

id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

and in tmesis: collo dare bracchia circum,

Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

bracchia cervici dare,

Hor. C. 3, 9, 3):

lectis aulaea purpura,

Curt. 9, 7, 15:

cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—

Without a dat.:

caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

ignes,

id. Pis. 38, 93:

custodias,

id. Cat. 4, 4, 8:

armata circumdatur Romana legio,

Liv. 1, 28, 3:

exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

Sall. J. 25, 9:

circumdatae stationes,

Tac. A. 1, 50:

murus circumdatus,

Caes. B. G. 1, 38:

turris toto opere circumdedit,

id. ib. 7, 72:

circumdato vallo,

Curt. 3, 2, 2:

lauream (sc. capiti),

Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

circumdatos Antonius adloquitur,

Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

toto oppido munitiones,

Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

equites cornibus,

Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

circumdare terram radices,

Cato, R. R. 114;

and per tmesin,

id. ib. 157.—

Trop. (most freq. in Tac.):

cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

Cic. Quint. 10, 36:

nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

Liv. 21, 43, 3:

egregiam famam paci circumdedit,

i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

principatus inanem ei famam,

id. H. 4, 11; id. Or. 37:

principi ministeria,

id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

infula virgineos circumdata comptus,

encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—

Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.

Lit.

In gen.:

animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

aether corpore concreto circumdatus undique,

Lucr. 5, 469:

portum moenibus,

Nep. Them. 6, 1:

regio insulis circumdata,

Cic. Fl. 12, 27:

villam statione,

Tac. A. 14, 8:

suam domum spatio,

id. G. 16:

collis operibus,

id. A. 6, 41:

vallo castra,

id. H. 4, 57:

Othonem vexillis,

id. ib. 1, 36:

canibus saltus,

Verg. E. 10, 57:

circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

Plaut. As. 3, 3, 106:

collum filo,

Cat. 64, 377:

(aurum) circumdatum argento,

Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

ad talos stola demissa et circumdata palla,

Hor. S. 1, 2, 99:

circumdedit se zonā,

Suet. Vit. 16:

circumdata corpus amictu,

Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

tempora vittis,

id. ib. 13, 643:

Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

Verg. A. 4, 137.—

Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

oppidum vallo et fossā,

Cic. Fam. 15, 4, 10:

oppidum quinis castris,

Caes. B. C. 3, 9:

cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

Nep. Hann. 12, 4:

vallo atque fossā moenia circumdat,

Sall. J. 23, 1:

oppidum coronā,

Liv. 4, 47, 5:

quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

id. 6, 8, 9:

fossā valloque urbem,

id. 25, 22, 8:

fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

id. 28, 3, 5:

hostes exercitu toto,

Curt. 3, 8, 4. —

Trop.:

omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

Cic. Univ. 6 init.:

exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

minus octoginta annis circumdatum aevum,

Vell. 1, 17, 2:

pueritiam robore,

Tac. A. 12, 25:

fraude,

Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

monstrorum novitate,

Quint. Decl. 18, 1.

circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.

To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:

vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,

id. 38, 19, 5:

pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,

id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):

quod anguis vectem circumjectus fuisset,

had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:

silvae itineri,

id. 35, 30, 6:

moenia regiae,

Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:

lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,

Suet. Aug. 100:

campi,

Curt. 3, 1, 3:

nemora,

id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:

nationes,

id. ib. 6, 31;

12, 31: civitates,

id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:

vagi circumjecta populabantur,

Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—

Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:

planities saltibus circumjecta,

surrounded, Tac. A. 2, 11.

circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.

To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:

vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,

id. 38, 19, 5:

pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,

id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):

quod anguis vectem circumjectus fuisset,

had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:

silvae itineri,

id. 35, 30, 6:

moenia regiae,

Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:

lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,

Suet. Aug. 100:

campi,

Curt. 3, 1, 3:

nemora,

id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:

nationes,

id. ib. 6, 31;

12, 31: civitates,

id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:

vagi circumjecta populabantur,

Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—

Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:

planities saltibus circumjecta,

surrounded, Tac. A. 2, 11.

circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.

To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:

vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,

id. 38, 19, 5:

pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,

id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):

quod anguis vectem circumjectus fuisset,

had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:

silvae itineri,

id. 35, 30, 6:

moenia regiae,

Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:

lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,

Suet. Aug. 100:

campi,

Curt. 3, 1, 3:

nemora,

id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:

nationes,

id. ib. 6, 31;

12, 31: civitates,

id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:

vagi circumjecta populabantur,

Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—

Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:

planities saltibus circumjecta,

surrounded, Tac. A. 2, 11.

* * *

circā, a later access. form for circum; not freq. before the Aug. per., esp. in Livy and Quintilian [acc. to Klotz, circa = circum ea; cf: antea, interea, postea, praeterea, etc.].

( = circum, I. B.) Around, round about, all around, in the environs or neighborhood:

gramen erat circa,

Ov. M. 3, 411:

ripaeque lacusque Responsant circa,

Verg. A. 12, 757:

at circa gravibus pensis affixa puella... remittat opus,

Tib. 1, 3, 87:

circaque quā tumor est,

Cels. 5, 28, 3; 5, 28, 4: fluvius ab tergo; ante circaque velut ripa praeceps oram ejus omnem cingebat, Liv. 27, 18, 5; 28, 33, 2:

circa Padus amnis,

id. 21, 43, 4 Weissenb. ad loc.:

caligo, quam circa umidi effuderant montes,

Curt. 4, 12, 20:

alibi quam Romao circaque,

Plin. 26, 1, 1, § 1; Quint. 12, prooem. § 2; Tac. A. 2, 11.—

Circa esse, to be in the region around, in the neighborhood:

ex montibus qui circa sunt,

Liv. 1, 4, 6:

Tarquinium moribundum cum qui circa erant excepissent,

id. 1, 41, 1:

sed non passi sunt ii, qui circa erant,

Nep. Eum. 10, 4:

eversa est turris quodque circa muri erat,

Liv. 34, 29, 6:

Corinthus et quae circa est regio,

Plin. 24, 9, 42, § 69; Quint. 10, 7, 16. —Also freq. without esse, in connection with a subst.:

multarum circa civitatum irritatis animis,

the towns lying around, Liv. 1, 17, 4; 9, 2, 1; 27, 30, 3; 29, 29, 2;

42, 64, 2: angulus muri erat in planiorem patentioremque quam cetera circa vallem vergens ( = cetera loca quae circa erant),

id. 21, 7, 5:

corpora multa virūm circa,

Verg. A. 7, 535; Plin. 3, 17, 21, § 124.—

Strengthened: undique circa and circa omnis ( = circum), round about, all around: frumento undique circa ex agris convecto. Liv. 42, 56, 8; 23, 19, 8;

nam et circa omnia defecerunt,

id. 9, 23, 10:

cum tam procul Romani unica spes, circa omnia hostium essent,

id. 21, 11, 12; cf. id. 9, 2, 7 Drak.:

exhausto circa omni agro,

id. 31, 38, 1; 24, 3, 3; Val. Fl. 8, 2; Flor. 1, 18, 12 Duker; Quint. 9, 2, 45.—

Prep. with acc.

In space.

( = circum, II. B.) Prop., in the region which surrounds, about, around, on the sides of:

quam (Hennam) circa lacus lucique sunt plurimi atque laetissimi flores omni tempore anni,

Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:

noctu ligna contulerunt circa casam eam, in quā quiescebat,

Nep. Alcib. 10, 4:

circa flumina et lacus frequens nebula est,

Sen. Q. N. 5, 3, 1:

circa equum Alexandri,

Curt. 4, 15, 26:

illi robur et aes triplex Circa pectus erat,

Hor. C. 1, 3, 10; id. S. 2, 6, 34:

quem circa tigres jacent,

Ov. M. 3, 668.—

( = circum, II. C.) Into... around, to... round about, etc. (first in Livy):

Romulus legatos circa vicinas gentes misit,

Liv. 1, 9, 2:

legatis circa duodecim populos missis,

id. 4, 23, 5; 28, 26, 11:

circa domos ire,

id. 26, 13, 1; 25, 9, 2; 39, 18, 2;

29, 22, 3: circa civitates missi legati,

id. 21, 49, 7 Weissenb.; 31, 3, 5; Plin. 7, 37, 37, § 123; Suet. Aug. 49; id. Ner. 28:

litteris circa praefectos dimissis,

Liv. 42, 51, 1:

custodes circa omnes portas missi,

id. 28, 26, 11; 26, 13, 1.—

( = circum, II. D.) With the prevailing idea of neighborhood, vicinity, in the region of, near to, near by:

Capuam et urbis circa Capuam occupare,

Cic. Agr. 1, 7, 22:

circa Liternum posuit castra,

in the neighborhood of, Liv. 23, 35, 6:

tabernae erant circa forum,

Quint. 6, 3, 38:

circa Armeniae montes,

Curt. 5, 1, 13:

Acesinen amnem,

Plin. 12, 5, 11, § 23:

domum auream,

Suet. Ner. 38:

sacrificantem,

id. Claud. 36.—

As a less definite designation of place for in:

Orestis liberi sedem cepere circa Lesbum insulam,

Vell. 1, 2, 5:

circa Mesopotamiam subsistere,

Curt. 4, 9, 1:

quod circa Syriam nascitur,

Plin. 19, 3, 16, § 46;

Quint. prooem. § 20: initia statim primi libri,

id. 1, 5, 44; cf.

finem,

id. 4, 3, 5:

virentes campos,

Hor. C. 2, 5, 5:

cum amor saeviet circa jecur,

id. ib. 1, 25, 15 (cf. Petr. 17, 8:

dolor saevit in praecordiis). So esp. freq. in medic. lang.: circa faciem, nares, aures, labra,

Cels. 5, 28, 2; 5, 2, 8.—So in Livy, with names of places, approaching the more general use of later writers, v. infra, C.:

quadriduum circa rupem consumptum,

Liv. 21, 37, 3:

compositis circa Opuntem rebus,

id. 28, 7, 9:

iisdem diebus circa Chalcidem Thoas... eandem fortunam habuit,

id. 35, 37, 5 Weissenb. ad loc.; cf.:

multos circa unam rem ambitus fecerim,

id. 27, 27, 12 Weissenb. ad loc.—

( = circum, II. E.) In respect to persons who surround one (as attendants, friends, adherents, etc.), around, about:

multa sibi opus esse, multa canibus (sarcast. for indagatoribus) suis, quos circa se haberet,

Cic. Verr. 2, 1, 48, § 126:

ex iis trecentos juvenes inermes circa se habebat,

Liv. 29, 1, 2:

omnes,

Suet. Aug. 48; id. Calig. 43:

circa regem erat et Phrygum turba,

Curt. 3, 1, 17:

e spadonibus, qui circa reginam erant,

id. 4, 10, 25: omne sed officium circa te semper obibat turba tui sexūs, [p. 334] Mart. 1, 91, 3:

quod omnes circa te similes tui effecisti,

Plin. Pan. 83, 3.—In the language of the imperial court:

circa latus alicujus agere,

to wait on, altend, Dig. 27, 1, 30.—Hence also without a verb: circa aliquem, = hoi peri tina, the attendants, companions of a person:

omnibus vero circa eum gratuito aut levi fenore obstrictis,

Suet. Caes. 27; id. Dom. 9; cf. Liv. 21, 49, 7 Drak.—

(Peculiar to the form circa). In time, designating nearness, proximity to a definite point of time, about (first in Livy; cf.

circiter): postero die circa eandem horam in eundem locum rex copias admovit,

Liv. 42, 57, 10:

circa eum mensem,

Plin. 9, 18, 33, § 69:

lucis ortum,

Curt. 5, 3, 7:

lucem,

Suet. Oth. 11:

mediam noctem,

id. Claud. 2:

vernum aequinoctium,

Col. 5, 6, 19:

Kalendas et Idus Octobr.,

id. 5, 10, 8, 5, 10, 12; 5, 12, 2 al.; Plin. Ep. 1, 7, 4; Pall. 2, 4; 2, 7 al.—With definite numbers:

septimum diem,

Cels. 2, 6:

undecimam horam,

Suet. Caes. 88:

lustra decem,

Hor. C. 4, 1, 6; Scrib. 227.—With general designations of time:

tempora illa,

Quint. 11, 3, 143:

tempora Peloponnesia,

id. 12, 10, 4:

Murenae Cepionisque conjurationis tempus,

Vell. 2, 93, 1:

Magni Pompeii aetatem,

Plin. 33, 12, 55, § 156:

mortem,

id. 11, 37, 73, § 189:

initia imperii,

Suet. Claud. 7.—And in the designation of periods of time by persons who belonged to them (cf. ante):

circa Demetrium Phalerea,

about the time of Demetrius Phalereus, Quint. 2, 4, 41 Spald.:

Tisiam et Coraca,

id. 2, 17, 7:

Philippum,

id. 12, 10, 6:

Ciceronem,

Sen. Contr. 1 praef.:

Attium,

Vell. 1, 17, 1.—

In numerical designations, about, nearly, almost (first in Livy for the usual ad or circiter):

ea fuere oppida circa septuaginta,

Liv. 45, 34, 6:

quingentos Romanorum,

id. 27, 42, 8:

decem milia Persarum,

Curt. 4, 6, 30:

sestertium vicies,

Suet. Claud. 6:

quartum milliarium,

id. Ner. 48:

selibram,

Cels. 4, 19:

singulas heminas,

id. 7, 15.—

(Also peculiar to the form circa, and only in post-Aug. prose; esp. freq. in Quint., occurring more than seventy times.) Trop. for the designation of an object about which, as if it were a centre, any thing moves, is done, etc., around, about, in, in respect to, etc.; depending upon substt., adjj., or verbs.

Upon substantives:

circa eosdem sensus certamen atque aemulatio,

Quint. 10, 5, 5:

circa S litteram deliciae,

id. 1, 11, 6:

verba dissensio,

id. 3, 11, 5:

memoriam suam vanitas atque jactatio,

id. 11, 2, 22:

hoc opiniones,

id. 2, 15, 1;

Plin 8, 16, 19, § 48: quem pugna est,

Quint. 8, 6, 1; 7, 1, 15:

voces inani studio,

id. 8, prooem §

18 et saep: rura sermo,

Plin. 18, 1, 1, § 5:

classicum brevis et expeditus labor,

Plin. Ep 3, 9, 13:

hospitia nullum fastidium,

id. Pan. 20, 3:

publica circa bonas artes socordia,

Tac. A. 11, 15:

principem novo exemplo, i. e. in principe,

Suet. Claud. 14.—

Upon adjectives:

non circa plurium artium species praestantem, sed in omnibus eminentissimum,

Quint. 12, 10, 12:

jus nostrum attentior,

id. 4, 5, 21:

studia mentis erectae,

id. 1, 3, 10:

lites raras ridiculi,

id. 7, 1, 43:

praecepta utiles sententiae,

id. 10, 1, 52; 6, 1, 42 al.:

corporis curam morosior,

Suet. Caes. 45:

victum indifferens,

id. ib. 53:

deos ac religiones neglegentior,

id. Tib. 69:

administrationem imperii vacuus,

id. Dom. 3 al.:

summa scelera distentum,

Tac. A. 16, 8 fin.:

adfectationem Germanicae originis ultro ambitiosi,

id. G. 28:

excessus otiosus,

id. Or. 22:

se animati,

Just. 14, 1, 3 al. —

Upon verbs facetum quoque non tantum circa ridicula opinor consistere, Quint. 6, 3, 19:

hoc disputatum est,

id. 1, 5, 34:

priores erratur,

id. 2, 5, 26:

formas litterarum haerere,

id. 1, 1, 21, cf. id. 5, 10, 114; Suet. Aug. 71. res tenues morari, Quint 1, 1, 35:

consilium elegendi successoris in duas factiones scindebantur,

Tac. H. 1, 13:

Medeam, Thyestem (tragoedias) tempus consumas,

id. Or. 3:

successorem omnia ordinari,

Suet. Claud. 45:

ceremonias, item circa omnium ordinum statum quaedam correxit,

id. ib. 22.

Verr. 2, 4, 48, § 107; Ov. A. A. 2, 577; id..3, 668; cf. circum, II. fin.

Circa, ae, v. Circe.

circā, a later access. form for circum; not freq. before the Aug. per., esp. in Livy and Quintilian [acc. to Klotz, circa = circum ea; cf: antea, interea, postea, praeterea, etc.].

( = circum, I. B.) Around, round about, all around, in the environs or neighborhood:

gramen erat circa,

Ov. M. 3, 411:

ripaeque lacusque Responsant circa,

Verg. A. 12, 757:

at circa gravibus pensis affixa puella... remittat opus,

Tib. 1, 3, 87:

circaque quā tumor est,

Cels. 5, 28, 3; 5, 28, 4: fluvius ab tergo; ante circaque velut ripa praeceps oram ejus omnem cingebat, Liv. 27, 18, 5; 28, 33, 2:

circa Padus amnis,

id. 21, 43, 4 Weissenb. ad loc.:

caligo, quam circa umidi effuderant montes,

Curt. 4, 12, 20:

alibi quam Romao circaque,

Plin. 26, 1, 1, § 1; Quint. 12, prooem. § 2; Tac. A. 2, 11.—

Circa esse, to be in the region around, in the neighborhood:

ex montibus qui circa sunt,

Liv. 1, 4, 6:

Tarquinium moribundum cum qui circa erant excepissent,

id. 1, 41, 1:

sed non passi sunt ii, qui circa erant,

Nep. Eum. 10, 4:

eversa est turris quodque circa muri erat,

Liv. 34, 29, 6:

Corinthus et quae circa est regio,

Plin. 24, 9, 42, § 69; Quint. 10, 7, 16. —Also freq. without esse, in connection with a subst.:

multarum circa civitatum irritatis animis,

the towns lying around, Liv. 1, 17, 4; 9, 2, 1; 27, 30, 3; 29, 29, 2;

42, 64, 2: angulus muri erat in planiorem patentioremque quam cetera circa vallem vergens ( = cetera loca quae circa erant),

id. 21, 7, 5:

corpora multa virūm circa,

Verg. A. 7, 535; Plin. 3, 17, 21, § 124.—

Strengthened: undique circa and circa omnis ( = circum), round about, all around: frumento undique circa ex agris convecto. Liv. 42, 56, 8; 23, 19, 8;

nam et circa omnia defecerunt,

id. 9, 23, 10:

cum tam procul Romani unica spes, circa omnia hostium essent,

id. 21, 11, 12; cf. id. 9, 2, 7 Drak.:

exhausto circa omni agro,

id. 31, 38, 1; 24, 3, 3; Val. Fl. 8, 2; Flor. 1, 18, 12 Duker; Quint. 9, 2, 45.—

Prep. with acc.

In space.

( = circum, II. B.) Prop., in the region which surrounds, about, around, on the sides of:

quam (Hennam) circa lacus lucique sunt plurimi atque laetissimi flores omni tempore anni,

Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:

noctu ligna contulerunt circa casam eam, in quā quiescebat,

Nep. Alcib. 10, 4:

circa flumina et lacus frequens nebula est,

Sen. Q. N. 5, 3, 1:

circa equum Alexandri,

Curt. 4, 15, 26:

illi robur et aes triplex Circa pectus erat,

Hor. C. 1, 3, 10; id. S. 2, 6, 34:

quem circa tigres jacent,

Ov. M. 3, 668.—

( = circum, II. C.) Into... around, to... round about, etc. (first in Livy):

Romulus legatos circa vicinas gentes misit,

Liv. 1, 9, 2:

legatis circa duodecim populos missis,

id. 4, 23, 5; 28, 26, 11:

circa domos ire,

id. 26, 13, 1; 25, 9, 2; 39, 18, 2;

29, 22, 3: circa civitates missi legati,

id. 21, 49, 7 Weissenb.; 31, 3, 5; Plin. 7, 37, 37, § 123; Suet. Aug. 49; id. Ner. 28:

litteris circa praefectos dimissis,

Liv. 42, 51, 1:

custodes circa omnes portas missi,

id. 28, 26, 11; 26, 13, 1.—

( = circum, II. D.) With the prevailing idea of neighborhood, vicinity, in the region of, near to, near by:

Capuam et urbis circa Capuam occupare,

Cic. Agr. 1, 7, 22:

circa Liternum posuit castra,

in the neighborhood of, Liv. 23, 35, 6:

tabernae erant circa forum,

Quint. 6, 3, 38:

circa Armeniae montes,

Curt. 5, 1, 13:

Acesinen amnem,

Plin. 12, 5, 11, § 23:

domum auream,

Suet. Ner. 38:

sacrificantem,

id. Claud. 36.—

As a less definite designation of place for in:

Orestis liberi sedem cepere circa Lesbum insulam,

Vell. 1, 2, 5:

circa Mesopotamiam subsistere,

Curt. 4, 9, 1:

quod circa Syriam nascitur,

Plin. 19, 3, 16, § 46;

Quint. prooem. § 20: initia statim primi libri,

id. 1, 5, 44; cf.

finem,

id. 4, 3, 5:

virentes campos,

Hor. C. 2, 5, 5:

cum amor saeviet circa jecur,

id. ib. 1, 25, 15 (cf. Petr. 17, 8:

dolor saevit in praecordiis). So esp. freq. in medic. lang.: circa faciem, nares, aures, labra,

Cels. 5, 28, 2; 5, 2, 8.—So in Livy, with names of places, approaching the more general use of later writers, v. infra, C.:

quadriduum circa rupem consumptum,

Liv. 21, 37, 3:

compositis circa Opuntem rebus,

id. 28, 7, 9:

iisdem diebus circa Chalcidem Thoas... eandem fortunam habuit,

id. 35, 37, 5 Weissenb. ad loc.; cf.:

multos circa unam rem ambitus fecerim,

id. 27, 27, 12 Weissenb. ad loc.—

( = circum, II. E.) In respect to persons who surround one (as attendants, friends, adherents, etc.), around, about:

multa sibi opus esse, multa canibus (sarcast. for indagatoribus) suis, quos circa se haberet,

Cic. Verr. 2, 1, 48, § 126:

ex iis trecentos juvenes inermes circa se habebat,

Liv. 29, 1, 2:

omnes,

Suet. Aug. 48; id. Calig. 43:

circa regem erat et Phrygum turba,

Curt. 3, 1, 17:

e spadonibus, qui circa reginam erant,

id. 4, 10, 25: omne sed officium circa te semper obibat turba tui sexūs, [p. 334] Mart. 1, 91, 3:

quod omnes circa te similes tui effecisti,

Plin. Pan. 83, 3.—In the language of the imperial court:

circa latus alicujus agere,

to wait on, altend, Dig. 27, 1, 30.—Hence also without a verb: circa aliquem, = hoi peri tina, the attendants, companions of a person:

omnibus vero circa eum gratuito aut levi fenore obstrictis,

Suet. Caes. 27; id. Dom. 9; cf. Liv. 21, 49, 7 Drak.—

(Peculiar to the form circa). In time, designating nearness, proximity to a definite point of time, about (first in Livy; cf.

circiter): postero die circa eandem horam in eundem locum rex copias admovit,

Liv. 42, 57, 10:

circa eum mensem,

Plin. 9, 18, 33, § 69:

lucis ortum,

Curt. 5, 3, 7:

lucem,

Suet. Oth. 11:

mediam noctem,

id. Claud. 2:

vernum aequinoctium,

Col. 5, 6, 19:

Kalendas et Idus Octobr.,

id. 5, 10, 8, 5, 10, 12; 5, 12, 2 al.; Plin. Ep. 1, 7, 4; Pall. 2, 4; 2, 7 al.—With definite numbers:

septimum diem,

Cels. 2, 6:

undecimam horam,

Suet. Caes. 88:

lustra decem,

Hor. C. 4, 1, 6; Scrib. 227.—With general designations of time:

tempora illa,

Quint. 11, 3, 143:

tempora Peloponnesia,

id. 12, 10, 4:

Murenae Cepionisque conjurationis tempus,

Vell. 2, 93, 1:

Magni Pompeii aetatem,

Plin. 33, 12, 55, § 156:

mortem,

id. 11, 37, 73, § 189:

initia imperii,

Suet. Claud. 7.—And in the designation of periods of time by persons who belonged to them (cf. ante):

circa Demetrium Phalerea,

about the time of Demetrius Phalereus, Quint. 2, 4, 41 Spald.:

Tisiam et Coraca,

id. 2, 17, 7:

Philippum,

id. 12, 10, 6:

Ciceronem,

Sen. Contr. 1 praef.:

Attium,

Vell. 1, 17, 1.—

In numerical designations, about, nearly, almost (first in Livy for the usual ad or circiter):

ea fuere oppida circa septuaginta,

Liv. 45, 34, 6:

quingentos Romanorum,

id. 27, 42, 8:

decem milia Persarum,

Curt. 4, 6, 30:

sestertium vicies,

Suet. Claud. 6:

quartum milliarium,

id. Ner. 48:

selibram,

Cels. 4, 19:

singulas heminas,

id. 7, 15.—

(Also peculiar to the form circa, and only in post-Aug. prose; esp. freq. in Quint., occurring more than seventy times.) Trop. for the designation of an object about which, as if it were a centre, any thing moves, is done, etc., around, about, in, in respect to, etc.; depending upon substt., adjj., or verbs.

Upon substantives:

circa eosdem sensus certamen atque aemulatio,

Quint. 10, 5, 5:

circa S litteram deliciae,

id. 1, 11, 6:

verba dissensio,

id. 3, 11, 5:

memoriam suam vanitas atque jactatio,

id. 11, 2, 22:

hoc opiniones,

id. 2, 15, 1;

Plin 8, 16, 19, § 48: quem pugna est,

Quint. 8, 6, 1; 7, 1, 15:

voces inani studio,

id. 8, prooem §

18 et saep: rura sermo,

Plin. 18, 1, 1, § 5:

classicum brevis et expeditus labor,

Plin. Ep 3, 9, 13:

hospitia nullum fastidium,

id. Pan. 20, 3:

publica circa bonas artes socordia,

Tac. A. 11, 15:

principem novo exemplo, i. e. in principe,

Suet. Claud. 14.—

Upon adjectives:

non circa plurium artium species praestantem, sed in omnibus eminentissimum,

Quint. 12, 10, 12:

jus nostrum attentior,

id. 4, 5, 21:

studia mentis erectae,

id. 1, 3, 10:

lites raras ridiculi,

id. 7, 1, 43:

praecepta utiles sententiae,

id. 10, 1, 52; 6, 1, 42 al.:

corporis curam morosior,

Suet. Caes. 45:

victum indifferens,

id. ib. 53:

deos ac religiones neglegentior,

id. Tib. 69:

administrationem imperii vacuus,

id. Dom. 3 al.:

summa scelera distentum,

Tac. A. 16, 8 fin.:

adfectationem Germanicae originis ultro ambitiosi,

id. G. 28:

excessus otiosus,

id. Or. 22:

se animati,

Just. 14, 1, 3 al. —

Upon verbs facetum quoque non tantum circa ridicula opinor consistere, Quint. 6, 3, 19:

hoc disputatum est,

id. 1, 5, 34:

priores erratur,

id. 2, 5, 26:

formas litterarum haerere,

id. 1, 1, 21, cf. id. 5, 10, 114; Suet. Aug. 71. res tenues morari, Quint 1, 1, 35:

consilium elegendi successoris in duas factiones scindebantur,

Tac. H. 1, 13:

Medeam, Thyestem (tragoedias) tempus consumas,

id. Or. 3:

successorem omnia ordinari,

Suet. Claud. 45:

ceremonias, item circa omnium ordinum statum quaedam correxit,

id. ib. 22.

Verr. 2, 4, 48, § 107; Ov. A. A. 2, 577; id..3, 668; cf. circum, II. fin.

Circa, ae, v. Circe.

circum-ăgo, ēgi, actum, 3, v. a.

To drive or turn in a circle, turn round (most freq. since the Aug. per.;

not in Cic. or Quint.): impera suovetaurilia circumagi,

Cato, R. R. 141, 1.—And with two acc. (on account of circum):

terram fundumque meum suovetaurilia circumagi jussi,

Cato, R. R. 141, § 2:

(annus) qui solstitiali circumagitur orbe,

Liv. 1, 19, 6:

chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt,

Plin. 11, 37, 55, § 152.— Act. in mid. sense (very rare):

Aegeum pelagus summotas terras hinc ad promunturium, quod Sunium vocatur, magno ambitu mollique circumagit,

rolls around, surrounds, Mel. 2, 2, 8.—

To drive around, produce by going around:

pinctis bobus... aratro circumagebant sulcum,

Varr. L. L. 5, § 143 Müll.—Hence,

T. t., to manumit a slave by turning him round. since the slave, in such a case, was taken by his master with the right hand, and turned around in a circle (cf. vertigo, Casaub. Pers. 5, 75 sq., and Dict. of Antiq.);

fig.: qui se illi (philosophiae) subjecit et tradidit, statim circumagitur: hoc enim ipsum philosophiae servire libertas est,

Sen. Ep. 8, 6.—

Trop.

Of time, with se, or more freq. in pass, to pass away, to be spent (so most freq. in temp. perf. and in Liv.):

in ipso conatu rerum circumegit se annus,

Liv. 9, 18, 14:

sed prius se aestas circumegit, quam, etc.,

id. 23, 39, 4:

prius circumactus est annus, quam, etc.,

id. 6, 38, 1:

circumactis decem et octo mensibus,

id. 9, 33, 3; 6, 1, 4; 26, 40, 1; 27, 30, 11; 44, 36, 1; Plin. 7, 16, 17, § 76;

and in tmesis: circum tribus actis annis,

Lucr. 5, 881.—In temp. pres.:

annus, qui solstitiali circumagitur orbe,

Liv. 1, 19, 6:

nobis in apparatu ipso annus circumagitur,

id. 24, 8, 8.—

Of the vicissitudes of fortune, etc.:

cum videamus tot varietates tam volubili orbe circumagi,

Plin. Ep. 4, 24, 6.—

To turn, turn about, wheel around:

equos frenis,

Liv. 1, 14, 9; 8, 7, 10; 10, 11, 1; Curt. 3, 11, 14 sq.:

collum in aversam se,

Plin. 11, 47, 107, § 256:

corpora,

Tac. H. 4, 29:

se ad dissonos clamores,

Liv. 4, 28, 2:

circumagitur, cum venit, imago (in speculis),

Lucr. 4, 316 (340):

circumagente se vento,

Liv. 37, 16, 4:

aciem,

id. 42, 64, 5:

signa,

id. 10, 36, 9; 6, 24, 7; Curt. 4, 6, 14:

ut qui (milites) ultimi stabant... verti tamen et in frontem circumagi possent,

id. 4, 13, 32:

se,

to turn about, Plin. 6, 31, 36, § 199; 16, 41, 80, § 220:

legiones,

to lead back, Flor. 3, 21, 6. —Hence, prov.:

circumagetur hic orbis,

the tide will turn, Liv. 42, 42, 6; cf.

' praecipua cenationum rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur,

Suet. Ner. 31.—

Esp., to agitate, disturb:

verna (mala) stomacho inutilia sunt, alvom, vesicam circumagunt,

Plin. 23, 6, 54, § 100.—

Trop.:

hic paululum circumacta fortuna est,

changes, is changed, Flor. 2, 2, 22:

sed unā voce, quā Quirites eos pro militibus appellarat, tam facile circumegit et flexit,

Suet. Caes. 70:

quo te circumagas?

whither will you now turn? Juv. 9, 81:

universum prope humanum genus circumegit in se,

brought over to his side, Plin. 26, 3, 7, § 13.—

(Acc. to circum, II. C.) To run or drive about, proceed from one place to another:

(milites) huc illuc clamoribus hostium circumagi,

Tac. H, 3, 73: nil opus est te Circumagi, i. e. that you wander about with me, * Hor. S. 1, 9, 17.—

Trop.:

non pendere ex alterius vultu ac nutu, nec alieni momentis animi circumagi,

Liv. 39, 5, 3:

rumoribus vulgi circumagi,

id. 44, 34, 4; 26, 8, 3.—

Aliquem aliquā re = circumdare, to surround with something:

fratrem Saturnum muro,

Lact. 1, 14.—Hence, circumactus, a, um, P. a., bent around, curved (perh. only in the two Plin.):

in orbem circumactus,

Plin. 9, 33, 52, § 102; 15, 14, 15, § 51; 16, 34, 62, § 146:

sensim circumactis curvatisque litoribus,

Plin. Ep. 6, 16, 12.

circum-dūco, xi, ctum, 3, v. a. ( imper. circumduce, Plaut. As. 1, 1, 83; id. Most. 3, 2, 159; id. Mil. 2, 2, 66), to lead or draw around (class.; esp. freq. in milit. lang.; in Cic. perh. only once).

Prop.:

circumduce exercitum,

Plaut. Mil. 2, 2, 66; cf. Liv. 1, 27, 8; 8, 13, 8:

miles aliquo circumducitur,

Plaut. Truc. 4, 4, 21:

quattuor cohortibus longiore itinere circumductis,

Caes. B. G. 3, 26:

alas ad latus Samnitium,

Liv. 10, 29, 9:

agmen per invia circa, etc.,

id. 21, 36, 4:

pars devio saltu circumducta,

id. 41, 19, 8; cf. id. 36, 24, 8:

captos Vitellii exploratores circumductos, ut robora exercitus noscerent, remittendo,

Tac. H. 3, 54:

aliquem per totam civitatem,

Petr. 141.— Also like the simple verb absol.:

praeter castra hostium circumducit,

marches around, avoids, Liv. 34, 14, 1:

aliquem vicatim,

Suet. Calig. 35:

per coetus epulantium,

id. ib. 32:

quosdam per organa hydraulica,

id. Ner. 41. —With two accs.:

eho istum, puer, circumduce hasce aedis et conclavia,

Plaut. Most. 3, 2, 159:

quos Pompeius... omnia sua praesidia circumduxit atque ostentavit,

Caes. B. C. 3, 61 Kraner ad loc.; cf. Verg. A. 6, 517 sq.—

And in tmesis: circum in quaestus ducere Asinum,

Phaedr. 4, 1, 4.—

Of things: Casilinum coloniam deduxisti, ut vexillum tolleres, ut aratrum circumduceres (as usu. in founding a new city; v. aratrum), * Cic. Phil. 2, 40, 102; cf.:

oppida, quae prius erant circumducta aratro,

Varr. L. L. 5, § 143 Müll.: bracchium (v. bracchium), Auct. B. Hisp. 6; Suet. Claud. 20:

flumen Dubis, ut circino circumductum, paene totum oppidum cingit,

Caes. B. G. 1, 38:

utro modo vero id circumductum est (of a round hole),

Cels. 8, 3, 16:

litteras subicere et circumducere,

i. e. when a line is filled, to place the remaining letters of a word below the line, and draw circular marks around them, to indicate that they belong above, Suet. Aug. 87 fin.; cf. Serv. ad Verg. A. 3, 204 and 226:

umbra hominis lineis circumducta,

i.e. represented by outlines, sketched, Plin. 35, 3, 5, § 15.—

Trop.

In conversat. language, aliquem aliqua re or absol., to deceive, cheat, impose upon (syn.:

circumvenio, decipio, fraudo, fallo): aliquem argento,

Plaut. Ps. 2, 2, 39; 1, 5, 16:

quadrigentis Philippis filius me et Chrusalus circumduxerunt,

id. Bacch. 5, 2, 64; cf. id. ib. 2, 3, 77:

quā me potes, circumduce, aufer,

id. As. 1, 1, 84; id. Poen. 5, 5, 8; 5, 2, 16; id. Ps. 1, 5, 115; Dig. 42, 33, 1 al.—

Of discourse, to use circumlocution, to prolong:

cum sensus unus longiore ambitu circumducitur,

Quint. 9, 4, 124; cf. id. 10, 2, 17.—

In prosody, to speak drawlingly, to drawl out; only in Quint. 11, 3, 172; 12, 10, 33; 1, 5, 23 Spald. and Zumpt.—

In jurid. Lat., to draw lines around a law, i. e. to cancel, annul, abrogate (cf. cancello, II., and circumscribo, II. D.), Dig. 5, 1, 73; 40, 12, 27; 49, 1, 22.

ăpŭd ( apud down to the time of Caesar, Corp. Inscr. I. 30; I. 196; and after 45 B. C. both apud, Inscr. Orell. 206; 818, and aput, ib. 206; 15; 34; another form of apud was apor, Paul. ex Fest. p. 26 Mull. apud, Ritschl, Rib. in Trag. et Com. Rel., Mull. in Lucil., and Dietsch in Sall.; aput, Lachm., Fleck. in Plaut.; both apud and aput, Mull. in Cat. and Rib. in Verg.) [Corssen once regarded apud as connected with apisci, as juxta with jungo, Ausspr. I. p. 335, 1st ed., but afterwards, ib. 2d ed. I. p. 197, he adopted Pott's view, that it was comp. of Sanscr. api, = to, toward, near (Gr. epi), and ad, old form ar, which view the form apor favors, and thus its strict meaning would be on to, unto; v. infra, IV.]; prep. gov. acc., with, at, by, near (regularly with words denoting rest, and primarily of persons, while ad properly designates only direction, motion, extension, etc., and is chiefly used of places; the diff. between apud and penes is given in Paul. ex Fest. p. 22 Mull.: apud et penes in hoc differunt, quod alterum personam cum loco significat, alterum personam et dominium ac potestatem; v. penes, and cf. Nep. Them. 7, 2: ad ephoros Lacedaemoniorum accessit, penes quos summum imperium erat, atque apud eos (v. infra, I. B. 2. a.) contendit, etc.; and for the difference between ad and apud, cf. Lucil. 9, 58 sq. Mull.: apud se longe alid est, neque idem valet ad se: Intro nos vocat ad sese, tenet intus apud se; syn.: ad, prope, coram, inter, in with abl.; rare in early Lat.; very freq. in Plaut., less freq. in Ter., seven times in Verg., five times in Juv., three times in Catull., twice in Ov, and once in Hor. and Prop.; never in Tib. or Pers.; very freq. in Cic., the historians, and the Vulg.).

A.. In designating nearness in respect of persons, with, near: apud ipsum adstas, Att. ap. Non. p. 522, 25:

adsum apud te, genitor,

id. ib. p. 522, 32:

alteram (partem) apud me adponito,

Plaut. Trin. 4, 3, 60:

nunc hic apud te servio,

id. Capt. 2, 2, 62:

scriptorum non magnast copia apud me,

Cat. 68, 33 Mull.:

mane apud me,

Vulg. Gen. 29, 19:

Advocatum habemus apud Patrem,

ib. 1 Joan. 2, 1:

cum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet,

Cic. de Or. 2, 3, 12; so id. Pis. 26, and id. Rep. 3, 28.—

Esp.

a.. With a pron. or subst., apud me, te, se, aliquem, etc., with me, in my house, etc., in one's house, at the house of a person; Fr. chez moi, chez vous, chez soi, etc.:

Quis heri apud te? Naev., Com. Rel. p. 9 Rib.: dico eum esse apud me,

Plaut. Capt. 3, 2, 15; 4, 2, 73:

hic apud me hortum confodere jussi,

id. Aul. 2, 2, 66:

si commodumst, apud me, sis, volo,

Ter. Heaut. 1, 1, 110:

condixerant cenam apud me, Turp., Com. Rel. p. 108 Rib.: quid nunc virgo? Nempe apud test?

Plaut. Trin. 1, 2, 159:

Quid sibi volunt homines isti apud te?

Vulg. Num. 22, 9; ib. Matt. 26, 18:

cenabis bene apud me,

Cat. 13, 1:

apud me habitavit,

Cic. Clu. 33; id. Verr. 4, 111; 5, 77:

apud te cenavit,

id. Div. in Caecil. 58; id. Verr. 4, 49; id. Cael. 26; id. Deiot. 32:

in curia posita potius quam rure apud te, Titin., Com. Rel. p. 142 Rib.: mane apud me etiam hodie,

Vulg. Jud. 19, 9:

tenet intus apud se,

Lucil. 9, 59 Mull.:

Pompeius petiit, ut secum et apud se essem cotidie,

Cic. Att. 5, 6:

apud se fecit manere,

Vulg. Jud. 19, 7; ib. Luc. 11, 37:

de gladiis, quae apud ipsum erant deprehensa,

Cic. Cat. 3, 10:

Cum postridie apud eundem ventum exspectans manerem,

id. Phil. 1, 8:

mansit apud eum quattuor mensibus,

Vulg. Jud. 19, 2; ib. Act. 28, 14:

apud quem deversatus es,

Cic. Verr. 4, 37: apud nympham Calypsonem, Liv. And. ap. Prisc. p. 685 (cf. Hom. Od. 4, 557: Numphês en megaroisi Kalupsous):

habitasti apud Heium Messanae,

Cic. Verr. 4, 18; id. Cael. 51:

Fuisti apud Laecam illa nocte,

id. Cat. 1, 4, 9; id. de Or. 1, 22, 104; id. Att. 1, 8:

apud Ostorium Scapulam epulatur,

Tac. A. 14, 48:

apud Cornelium Primum juxta Velabrum delituit,

id. H. 3, 74; 1, 14:

Factum est, ut moraretur apud Simonem quendam,

Vulg. Act. 9, 43:

invenient hominem apud sororem tuam occultantem se,

Cic. Dom. 83:

qui apud te esset eductus,

id. Quinct. 69:

apud quem erat educatus,

id. Lael. 20, 75:

cum alter ejus filius apud matrem educaretur,

id. Clu. 27:

disciplina C. Cassii, apud quem educatus erat,

Tac. A. 15, 52:

se apud Q. Mucium jus civile didicisse,

id. Or. 30:

apud eosdem magistratus institutus,

Suet. Calig. 24:

servorum manus tamquam apud senem festinantes,

Tac. H. 1, 7:

in convivio apud regem,

id. A. 2, 57: Bene vale;

apud Orcum te videbo,

in the abode of Orcus, Plaut. As. 3, 3, 16:

sacrificasse apud deos, i. e. in templis deorum,

Tac. A. 11, 27:

frater apud Othonem militans,

in the army of Otho, id. H. 2, 26; so,

nec solum apud Caecinam (cognoscebatur id damnum composuisse),

id. ib. 2, 27:

quorum sint legati apud se,

in his camp, Caes. B. G. 4, 8; cf.:

Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,

id. ib. 1, 47:

dici hoc potest, Apud portitores eas (litteras) resignatas sibi,

at the custom-house, Plaut. Trin. 3, 3, 64; 3, 3, 80:

Quantillum argenti mihi apud trapezitam siet,

at the banker's, id. Capt. 1, 2, 90:

duo genera materiarum apud rhetoras tractantur, i. e. in scholis rhetorum, as he says just before,

Tac. Or. 35.—Apud me etc. is sometimes added to domi or in aedibus, or interchanges with domi: Me. Ubi namst, quaeso? Ch. Apud me domi, Ter. Heaut. 3, 1, 21:

a me insidias apud me domi positas esse dixerunt,

Cic. Sest. 41:

domi esse apud sese archipiratas dixit duos,

id. Verr. 5, 73; so Vulg. Gen. 27, 15:

quae (signa) cognovi apud istum in aedibus,

Cic. Verr. 1, 50:

esse illa signa domi suae, non esse apud Verrem,

id. ib. 4, 16:

nihil apud hanc lautum, pistor domi nullus,

id. Pis. 67; id. Clu. 165.—Hence,

Trop.: apud se esse, to be at home, i. e. to be in one's senses, be one's self, be sane (only in conversational lang.; most freq. in Ter.; cf. Gr. en heautôi einai, Ar. Vesp. 642; opp. vecors, amens esse, to be out of one's wits, beside one's self; so Gr. phrenôn exestanai, Eur. Or. 1021):

Sumne ego apud me?

Plaut. Mil. 4, 8, 36:

Non sum apud me,

Ter. Phorm. 1, 4, 26, and Afran., Com. Rel, p. 170 Rib.:

Prae iracundia, Menedeme, non sum apud me,

Ter. Heaut. 5, 1, 48:

Vix sum apud me: ita animus commotust metu, spe, gaudio,

id. And. 5, 4, 34:

Num tibi videtur esse apud sese?

id. Hec. 4, 4, 85 (quasi ob amorem meretricis insanus, Don.):

proin tu fac, apud te ut sies,

id. And. 2, 4, 5 (= ut praeparatus sis, Don.); Petr. 129.—

In respect of persons, in whose presence or before whom any thing is done or takes place, esp. of discussions or debates in which the persons have the right of decision (Web. Uebungsch. p. 33), before, in the presence of, = coram, ad.

Of civil or military affairs, before:

cum res agatur apud praetorem populi Romani et apud severissimos judices,

Cic. Arch. 3:

apud eosdem judices reus est factus,

id. Clu. 22, 59:

vis de his judicari apud me?

Vulg. Act. 25, 9:

accusavit fratres suos apud patrem,

ib. Gen. 37, 2; ib. 1 Macc. 7, 6; ib. Joan. 5, 45:

hoc, quod nunc apud pontifices agis,

Cic. Dom. 51; 117:

istud ne apud eum quidem dictatorem quisquam egit isto modo,

id. Lig. 12:

qui hanc causam aliquotiens apud te egit,

id. Quinct. 30; so id. Verr. 2, 100; 3, 114; id. Caecin. 69; id. Sest. 120:

(populus Romanus) mihi potestatem apud se agendi dedit,

id. Verr. 5, 173: Repulsior secunda collatione dixit Cato in ea, quae est contra Cornelium apud populum, Paul. ex Fest. p. 286 Mull.:

tutoresne defendent apud istius modi praetorem?

Cic. Verr. 1, 153; id. Clu. 126: apud te cum sim defensurus me, Vulg. Act. [p. 146] 26, 2:

omnia apud praetores gererentur,

Tac. Or. 38:

causam nescio quam apud judicem defendebat,

Cic. Clu. 74; so Tac. A. 3, 12; id. Or. 19:

apud te defendit alium in ea voluntate non fuisse, in qua te,

Cic. Lig. 6:

apud judicem causam dicere,

id. Quinct. 43; id. Verr. 1, 26; id. Sex. Rosc. 85:

apud aliquem dicere,

id. Lig. 6; id. Deiot. 4:

verba apud senatum fecit,

id. Verr. 2, 2, 20:

habita apud senatum oratione,

Tac. A. 12, 25; 6, 8:

haec apud patres disseruit,

id. ib. 2, 43; 4, 2;

4, 6: modeste apud vos socius populi Romani questus est,

Cic. Verr. 4, 18:

Quae est ergo apud Caesarem querella?

id. Lig. 25:

isne apud vos obtinebit causam, qui etc.,

id. Caecin. 38:

petita multa est apud eum praetorem,

id. Verr. 1, 155:

causam contra aliquem apud centumviros dicere,

id. de Or. 2, 23, 98; Tac. Or. 38:

numerus oratorum quot annis apud magistratus publice subscribitur,

Cic. Verr. 3, 120:

apud eorum quem qui manumitteretur,

Liv. 41, 9: apud proconsules aliquem manumittere, Marcian. ap. Dig. 1, 162.—

In extra judicial cases, before:

apud hunc confessus es et genus etc.,

Plaut. Capt. 2, 3, 52:

nullam causam dico, quin mihi Et parentum et libertatis apud te deliquio siet,

id. ib. 3, 4, 93:

apud erum qui (servos) vera loquitur,

id. Am. 2, 1, 43:

apud novercam querere,

id. Ps. 1, 3, 80:

ego apud parentem loquor,

Cic. Lig. 30:

plura fateri apud amicos,

Tac. A. 14, 62:

aliquid apud aliquem laudare,

Cic. Att. 2, 25; Tac. A. 13, 46; so Vulg. Gen. 12, 15:

aliquem apud aliquos vituperare,

Cic. Phil. 2, 11:

apud quem tu etiam nos criminari soles,

id. Vatin. 29.—

Of one's feelings, views, judgment, with, in the view or sight of, before.

With verbs:

apud Tenedios sanctissimus deus habetur,

Cic. Fl. 61; id. Verr. 1, 49:

quod apud illos amplissimum sacerdotium putatur,

id. ib. 2, 126;

1, 69: si tutoris auctoritas apud te ponderis nihil habebat,

id. ib. 2, 55; id. Planc. 4:

apud judicem grave et sanctum esse ducetur,

id. Q. Rosc. 6:

Quae omnia apud nos partim infamia... ponuntur, Nep. praef. 5: justificatur apud Deum,

Vulg. Gal. 3, 11:

haec apud illos barbatos ridicula videbantur,

Cic. Mur. 26; id. Dom. 101:

unus dies apud Dominum (est) sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus,

Vulg. 2 Pet. 3, 8.—

With adjj.:

fuisti apud pontifices superior,

Cic. Dom. 4:

qui honos est apud Syracusanos amplissimus,

id. Verr. 4, 137; id. Font. 36:

quam clara (expugnatio) apud omnes,

id. Verr. 1, 50; 2, 50:

Satis clarus est apud timentem quisquis timetur,

Tac. H. 2, 76; id. Or. 7:

hoc est apud Graecos prope gloriosius quam Romae triumphasse,

Cic. Fl. 31; Tac. H. 5, 17:

quod aeque apud bonos miserum est,

id. ib. 1, 29:

quae justa sunt apud nos,

Vulg. 1 Macc. 11, 33; ib. Rom. 2, 13:

tunc eritis inculpabiles apud Dominum,

ib. Num. 32, 22:

si is pretio apud istum idoneus esset,

Cic. Verr. 2, 121.—

With substt.:

est tanta apud eos ejus fani religio atque antiquitas, ut etc.,

Cic. Verr. 1, 46:

tanta nominis Romani dignitas est apud omnes nationes, ut etc.,

id. ib. 5, 150:

qua (hic) apud omnes Siculos dignitate atque existimatione sit,

id. ib. 2, 111:

Dymnus modicae apud regem auctoritatis et gratiae,

Curt. 6, 72:

abominatio est uterque apud Deum,

Vulg. Prov. 17, 15.—Apud animum, apud animum meum, etc. sometimes stand for mihi, mecum, etc., or simply animo: Ea tute tibi subice et apud animum propone, before your mind, before you, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5:

ipsi primum statuerint apud animos, quid vellent,

Liv. 6, 39, 11:

Sic apud animum meum statuo,

Sall. de Ord. Rep. 2:

sic statuere apud animum meum possum,

Liv. 34, 2, 4.—So with pers. pron. in Vulg. after the Greek: haec apud se (pros heauton) oravit, within himself, to himself, Luc. 18, 11: Sciens apud semet ipsum (en heautôi), in himself, Joan. 6, 62: statui hoc ipsum apud me (emautôi), ne etc., with myself, 2 Cor. 2, 1; so, hoc cogitet apud se (eph heautou), ib. 10, 7.—

And simply before, in the presence of:

id apud vos proloquar,

Plaut. Capt. prol. 6:

nemo est meorum amicorum, apud quem expromere omnia mea occulta audeam,

Ter. Heaut. 3, 3, 14:

se jactant apud eos, quos inviti vident,

Cic. Fl. 61:

licet mihi, Marce fili, apud te gloriari, ad quem etc.,

id. Off. 1, 22, 78: de vobis glorior apud Macedones, Vulg. 2 Cor. 9, 2:

plus quam apud vos commemorari velitis,

Cic. Caecin. 77:

non apud indoctos loquor,

id. Pis. 68:

ostendit, quae quisque de eo apud se dixerit,

Caes. B. G. 1, 19:

quid apud magnum loquerentur Achillem,

Ov. M. 12, 163:

neque raro neque apud paucos talia jaciebat,

Tac. A. 4, 7:

loqui de se apud aliquem,

Cic. Att. 1, 3:

mentiri apud aliquem,

Plaut. Poen. 1, 1, 24:

apud aliquem profiteri,

Curt. 7, 7, 24:

Non est nobis haec oratio habenda apud imperitam multitudinem,

Cic. Mur. 61:

Caesar apud milites contionatur,

Caes. B. C. 1, 7:

gratias agere alicui apud aliquem,

Cic. Sest. 4; so Tac. A. 15, 22:

si quid (in me) auctoritatis est, apud eos utar, qui etc.,

Cic. Imp. Pomp. 2; so id. Lig. 16, and id. Red. in Sen. 24:

Quae fundebat apud Samson lacrimas,

Vulg. Jud. 14, 16.—

Of a person with whom, in whose case something is, exists, is done, with, in the case of, often = in with abl.:

quom apud te parum stet fides,

Plaut. Ps. 1, 5, 62:

Et bene apud memores veteris stat gratia facti,

Verg. A. 4, 539:

At fides mihi apud hunc est,

Ter. Heaut. 3, 3, 10: De. Quid est? Ch. Itan parvam mihi fidem esse apud te? id. Phorm. 5, 3, 27:

ut apud me praemium esse positum pietati scias,

id. Hec. 4, 2, 8:

alioqui mercedem non habebitis apud Patrem vestrum,

Vulg. Matt. 6, 1:

illa res quantam declarat ejusdem hominis apud hostes populi Romani auctoritatem,

Cic. Imp. Pomp. 46:

(eum) Aeduorum auctoritatem apud omnes Belgas amplificaturum,

Caes. B. G. 2, 14:

si M. Petrei non summa auctoritas apud milites exstitisset,

Cic. Sest. 12:

Pompei auctoritas apud omnes tanta est. quanta etc.,

id. Fl. 14; id. Phil. 13, 7:

ecquid auctoritatis apud vos socii populi Romani habere debeant,

id. Div. in Caecil. 17; so id. Verr. 2, 14; id. Mur 38:

(servi) apud eum sunt in honore et pretio,

id. Sex. Rosc. 77; id. Verr. 5, 157; id. Cat. 3, 2:

videmus quanta sit in invidia quantoque in odio apud quosdam virtus et industria,

id. Verr. 5, 181:

quo majore apud vos odio esse debet quam etc.,

id. ib. 1, 42:

domi splendor, apud exteras nationes nomen et gratia,

id. Clu. 154; id. Mur. 38:

Dumnorigem, magna apud plebem gratia,

Caes. B. G. 1, 18:

tanti ejus apud se gratiam esse ostendit, uti etc.,

id. ib. 1, 20:

certe apud te et hos, qui tibi adsunt, veritas valebit,

Cic. Quinct. 5; id. Div. in Caecil. 17; id. Lig. 30; id. Marcell. 14; id. Mil. 34:

utrum apud eos pudor atque officium aut timor valeret,

Caes. B. G. 1, 40:

apud quem ut multum gratia valeret,

Nep. Con. 2, 1:

video apud te causas valere plus quam preces,

Cic. Lig. 31; so id. Lael. 4, 13, and Tac. H. 3, 36:

quod apud vos plurimum debebit valere,

Cic. Div. in Caecil. 11; so Caes. B. G. 1, 17, and Tac. H. 4, 73:

qui tantum auctoritate apud suos cives potuit, ut etc.,

Cic. Verr. 2, 113:

speravit sese apud tales viros aliquid posse ad etc.,

id. Sex. Rosc. 141:

(eum) apud finitimas civitates largiter posse,

Caes. B. G. 1, 18:

quae (pecunia) apud me contra fidem meam nihil potuisset,

Cic. Verr. 1, 19:

quae (memoria) plus apud eum possit quam salus civitatis,

id. Phil. 5, 51; id. Verr. 3, 131:

qui apud eum plurimum poterat,

id. ib. 3, 130:

qui apud me et amicitia et beneficiis et dignitate plurimum possunt,

id. Sex. Rosc. 4; so Caes. B. G. 1, 9.—So very rarely with adjj.:

faciles sunt preces apud eos, qui etc.,

Cic. Har. Resp. 63:

nihil me turpius apud homines fuisset,

id. Att. 2, 19:

apud quos miserum auxilium tolerabile miserius malum fecit,

Cels. 3, 23.—

Of persons, of inhabitants of cities or countries, among whom one is, or something is, is done or happens, among = inter:

CONSOL. QVEI. FVIT. APVD. VOS., Epit. Scip. ap. Grotef. Gr. II. p. 296: homines apud nos noti, inter suos nobiles,

Cic. Fl. 52:

Ut vos hic, itidem ille apud vos meus servatur filius,

Plaut. Capt. 2, 2, 11; 2, 2, 62:

qui (colonus) perigrinatur apud vos,

Vulg. Exod. 12, 49:

qui regnabat apud vos,

ib. 1 Macc. 12, 7; ib. Matt. 13, 56; ib. Luc. 9, 41:

si iste apud eos quaestor non fuisset,

Cic. Div. in Caecil. 4; 65:

Apud eos fuisse regem Divitiacum,

Caes. B. G. 2, 4; 2, 2:

qui (praetores) apud illos a populo creantur,

Cic. Fl. 44:

apud quos consul fuerat,

id. Div. in Caecil. 66; id. Verr. 2, 5; 4, 108:

apud inferos illi antiqui supplicia impiis constituta esse voluerunt,

id. Cat. 4, 8; id. Tusc. 1, 5, 10; so Vulg. Eccli. 14, 17: Sunt apud infernos tot milia formosarum, Prop. 3, 2, 63:

fateri quae quis apud superos distulit in seram commissa piacula mortem,

Verg. A. 6, 568;

Vel. 2, 48, 2: studiis militaribus apud juventutem obsoletis,

Cic. Font. 42:

qui apud socios nominis Latini censi essent,

Liv. 41, 9:

qui apud gentes solus praestat, Naev., Com. Rel. p. 25 Rib.: quae sacra apud omnes gentes nationesque fiunt,

Cic. Verr. 4, 109:

id (simulacrum) apud Segestanos positum fuisse,

id. ib. 4, 80:

si apud Athenienses non deerant qui rem publicam defenderent,

id. Sest. 141, and Nep. Milt. 6, 2:

ille est magistratus apud Siculos, qui etc.,

Cic. Verr. 2, 131:

si tu apud Persas deprehensus etc.,

id. ib. 5, 166:

Apud Helvetios longe nobilissimus fuit Orgetorix,

Caes. B. G. 1, 2:

apud omnes Graecos hic mos est, ut etc.,

Cic. Verr. 2, 158, and id. Fragm. B. 7, 18 B. and K.:

quod apud Germanos ea consuetudo esset, ut etc.,

Caes. B. G. 1, 50:

aliis Germanorum populis usurpatum raro apud Chattos in consensum vertit,

Tac. G. 31:

Cui (mihi) neque apud Danaos usquam locus (est),

Verg. A. 2, 71:

apud Nahanarvalos antiquae religionis lucus ostenditur,

Tac. G. 43; 32; 38; 44; id. H. 4, 56; 4, 61; id. A. 2, 1; 2, 45: apud Graecos magis quam in ceteris nationibus exculta est medicina, Cels. praef. 3, 9.—So of an army, in, with, where in with abl. is commonly used:

qui apud exercitum cum Lucio Lucullo est,

in the army under L. Lucullus, Cic. Verr. 4, 49; so id. Arch. 11:

apud exercitum mihi fueris tot annos,

id. Mur. 45:

quod Hannibalem etiam nunc cum imperio apud exercitum haberent,

in the army with a command, Nep. Hann. 7, 3:

simul manere apud exercitus Titum utile videbatur,

Tac. H. 5, 10:

quod XII. pondo argenti habuisset apud exercitum,

with his troops, Plin. 33, 4, 50, § 143.—

In designating the author of a work or of an assertion, apud aliquem, in, by, in the writings of, any one (the work itself being designated by in with abl.; as, de qua in Catone majore satis multa diximus, Cic. Off. 1, 42, 151:

Socraiem illum, qui est in Phaedro Platonis,

id. de Or. 1, 7, 28:

quo in libro,

id. ib. 1, 11, 47):

ut scriptum apud eundem Caelium est,

Cic. Div. 1, 26, 55:

apud Xenophontem autem moriens Cyrus major haec dicit,

id. Sen. 22, 79:

quod apud Platonem est in philosophos dictum, quod etc.,

id. Off. 1, 9, 28:

apud Agathoclem scriptum in historia est,

id. Div. 1, 24, 50:

ut est apud poetam nescio quem,

id. Phil. 2, 65:

Quod enim est apud Ennium, etc.,

id. Off. 1, 8, 26:

de qua (ambitione) praeclare apud eundem est Platonem, simile etc.,

id. ib. 1, 25, 87:

Apud Varronem ita est, etc.,

Plin. 18, 35, 79, § 348:

ut video scriptum apud Graecos,

Cic. Scaur. 4:

invenio apud quosdam auctores,

Tac. H. 2, 37; so id. A. 1, 81; 3, 3:

reperio apud scriptores,

id. ib. 2, 88:

apud Solonem,

i. e. in his laws, Cic. Leg. 2, 26, 64:

cui bono est, si apud te Agamemnon diserte loquitur, i. e. in tragoediis tuis,

Tac. Or. 9. —Also of speakers:

apud quosdam acerbior in conviciis narrabatur,

Tac. Agr. 22.—

a.. Est aliquid apud aliquem = est alicui aliquid, apud aliquem being equivalent to dat. of possessor:

quae (scientia auguralis) mihi videtur apud majores fuisse dupliciter, ut etc.,

Cic. Leg. 2, 13, 33:

juris civilis magnum usum apud multos fuisse,

id. Brut. 41, 152:

cum apud eum summum esset imperium populi,

Nep. Phoc. 2, 4:

omnis gratia, potentia, honos, divitiae apud illos sunt,

Sall. C. 20, 8:

par gloria apud Hannibalem hostesque Poenos erat,

Liv. 22, 30, 8:

apud quos nulla loricarum galearumve tegmina (erant),

Tac. A. 12, 35:

pecuniam ac dona majora apud Romanos (esse),

id. H. 4, 76:

minorem esse apud victos animum,

id. ib. 3, 1;

2, 75: quando quidem est apud te virtuti honos,

Liv. 2, 1, 15: Phoebo sua semper apud me Munera sunt, Phoebus has his gifts with me, i. e. I have his gifts for Phoebus, Verg. E. 3, 62; so Hor. C. 3, 29, 5:

apud te est fons vitae,

Vulg. Psa. 35, 10:

apud Dominum (est) misericordia,

ib. ib. 129, 7.—

Est aliquid apud aliquem also simply denotes that something is in one's hands, in his power, at his disposal:

erat ei apud me pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

negasse habere se (phaleras): apud alium quoque eas habuisse depositas,

Cic. Verr. 4, 29:

multa (signa) deposita apud amicos,

id. ib. 4, 36:

apud quem inventus est scyphus,

Vulg. Gen. 44, 16; ib. [p. 147] Exod. 22, 4; ib. Deut. 24, 12.—So also of persons:

te pix atra agitet apud carnuficem,

in the hands of, Plaut. Capt. 3, 4, 65:

qui (obsides) apud eum sint,

Caes. B. G. 1, 31; 1, 33.—

Apud aliquem = alicui, the dat. of indir. obj.:

remanet gloria apud me, Att., Trag. Rel. p. 194 Rib.: nihil apud Siculum, nihil apud civem Romanum tota in Sicilia reliquisse,

Cic. Verr. 4, 2:

si (cura rei publicae) apud Othonem relinqueretur,

Tac. H. 1, 13; 1, 20:

qui judicia manere apud ordinem Senatorium volunt,

Cic. Div. in Caecil. 8:

neque praemia caedis apud interfectorem mansura,

Tac. H. 2, 70; id. A. 15, 7:

fidens apud aliquem obligare,

Dig. 16, 1, 27.—So rarely with adjj.:

Essetne apud te is servos acceptissimus?

Plaut. Capt. 3, 5, 56:

non dicam amicum tuum, quod apud homines carissimum est,

Cic. Verr. 2, 110:

apud publicanos gratiosus fuisti,

id. ib. 2, 169; 4, 38; id. Fl. 76; id. Lig. 31: Apud homines hoc impossibile est;

apud Deum autem omnia possibilia sunt,

Vulg. Matt. 19, 26; ib. Marc. 10, 27.

Transf. In designations of place,

At, near, about, around, before (esp. freq. in the post-Aug. histt.) = ad, prope, circum, ante: tibi servi multi apud mensam adstant, Naev. ap. Prisc. p. 893 P. (Com. Rel. p. 10 Rib.):

verecundari neminem apud mensam decet,

Plaut. Trin. 2, 4, 77:

Quid apud hasce aedis negotii est tibi?

id. Am. 1, 1, 194:

Quid illisce homines quaerunt apud aedis meas?

id. Most. 4, 2, 26; id. Trin. 4, 2, 25: apud ignem adsidere, Turp. ap. Non. p. 522, 26 (Com. Rel. p. 100 Rib.); Sisenn. ap. Non. p. 86, 16:

navem is fregit apud Andrum insulam,

Ter. And. 1, 3, 17:

apud Tenedum pugna illa navalis,

Cic. Arch. 21:

ut apud Salamina classem suam constituerent,

Nep. Them. 3, 4:

apud oppidum morati,

Caes. B. G. 2, 7:

agri in Hispania apud Karthaginem Novam,

Cic. Agr. 1, 5:

bellatum apud Actium,

Tac. H. 1, 1; 1, 72; 3, 76:

Pugnabant alii tardis apud Ilion armis,

Ov. R. Am. 163:

morabatur in castris apud Galgalam,

Vulg. Jos. 10, 6:

quidquid apud durae cessatum est moenia Trojae,

Verg. A. 11, 288:

apud vetustam turrem, Att., Trag. Rel. p. 189 Rib.: apud castellum consedisse,

Tac. A. 4, 25:

Vitellianos, sua quemque apud signa, componunt,

id. H. 3, 35:

apud vexillum tendentes,

id. A. 1, 17:

trepidatur apud naves,

id. H. 2, 15:

hostis est non apud Anienem, sed in urbe,

Cic. Mur. 84; id. Fam. 2, 10, 5:

quam detraxerat apud rapidum Simoenta sub Ilio alto,

Verg. A. 5, 261:

apud abunaantem amnem et rapidas undas Inachi, Att., Trag. Rel. p. 175 Rib.: apud gelidi flumina Hebri,

Verg. A. 12, 331:

octo apud Rhenum legiones,

Tac. A. 1, 3:

apud ripam Rheni,

id. ib. 2, 83:

probavi te apud Aquam Contradictionis,

Vulg. Psa. 80, 8:

repertus apud fretum Siciliae,

Tac. A. 6, 14:

propitiata Juno apud proximum mare,

id. ib. 15, 44:

apud promunturium Miseni consedit in villa,

id. ib. 6, 50:

Ut aput nivem et ferarum gelida stabula forem, for in nive etc.,

Cat. 63, 53 Mull.:

apud altaria deum pepigere,

before, Tac. A. 11, 9:

decernuntur supplicationes apud omnia pulvinaria,

id. ib. 14, 12 (cf.:

unum diem circa omnia pulvinaria supplicatio fuit,

Liv. 41, 9):

apud Caesaris effigiem procubuit,

Tac. A. 12, 17; 13, 23:

quartum apud lapidem substiterat,

id. ib. 15, 60:

laudavit ipse apud rostra (for pro rostris),

Tac. A. 16, 6; so, apud forum (cf.: ad forum under ad, I. A. 3., and in Gr. Sophocl. Trach. 371, pros mesêi agorai;

on the other hand,

id. ib. 423, en mesêi agorai; id. ib. 524, têlaugei par ochthôi): Quidam apud forum mihi vendidit, Pomp., Com. Rel. p. 250 Rib.: Ch. Qui scis? By. Apud forum modo e Davo audivi, Ter. And. 2, 1, 2; 1, 5, 18:

Capuae multa apud forum aedificia de caelo tacta,

Liv. 41, 9 (Weissenb., in foro):

quod (templum) apud forum holitorium C. Duilius struxerat,

Tac. A. 2, 49.—

At, in = in with abl. or gen. or abl. of place: CONSVLES SENATVM CONSOLVERVNT N. OCTOB. APVD AEDEM DVELONAI, S. C. de Bacch. I.; so,

ejus statuam majores apud aedem matris deum consecravisse,

Tac. A. 4, 64:

apud villam est,

Ter. Ad. 4, 1, 1; so Cic. Verr. 4, 22, 48:

Eum argentum sumpsisse apud Thebas ab danista fenore,

Plaut. Ep. 2, 2, 67:

deponere apud Solos in delubro pecuniam,

Cic. Leg. 2, 16, 40:

ut rationes apud duas civitates possim relinquere,

id. Att. 6, 7, 2: qui mense Aprili apud Baias essent, id. Fragm. B. 13, 4, 1 B. and K.;

13, 4, 4 iid.: seditio militum coepta apud Sucronem,

Liv. 28, 29:

donum apud Antium statuitur,

Tac. A. 3, 71:

bellis civilibus Maecenatem equestris ordinis cunctis apud Romam atque Italiam praeposuit,

id. ib. 6, 11:

Titus in consecrando apud Memphim bove Apide diadema gestavit,

Suet. Tit. 5:

quod Judaeam praeterveniens apud Hierosolymam non supplicasset,

id. Aug. 93:

apud Mediolanum,

Lact. Mort. Persec. 48:

eum pugionem apud Capitolium consecravit,

Tac. A. 15, 74:

Equitum Romanorum locos sedilibus plebis anteposuit apud Circum,

id. ib. 15, 32:

quae (effigies) apud theatrum Pompei locaretur,

id. ib. 3, 72:

qui (rei) apud aerarium pependissent,

Suet. Dom. 9 Roth:

cujus (scientiae) apiscendae otium apud Rhodum magistrum Thrasullum habuit,

Tac. A. 6, 20; 4, 14; so Suet. Aug. 92; Eutr. 7, 13:

ut civitati Cibyraticae apud Asiam subveniretur,

Tac. A. 4, 13; 4, 18; 16, 15:

apud Pharsaliam,

Liv. Epit. 111:

apud Palaestinam,

Eutr. 7, 13:

qui erant apud Helladam,

Vulg. 1 Macc. 8, 9. —

Of time.

With words denoting time or occasion, in, at (rare):

apud saeclum prius,

Ter. Eun. 2, 2, 15:

aliquem apud judicium persequi,

at the trial, Cic. Verr. 4, 104.—

With words designating persons, with, among, in the time of:

hostis apud majores nostros is dicebatur, quem nunc etc.,

Cic. Off. 1, 12, 36:

fecerunt hoc multi apud majores nostros,

id. Verr. 2, 118; 5, 148:

Fuit eodem ex studio vir eruditus apud patres nostros,

id. Mur. 36; id. Off. 2, 24, 85; id. Lael. 2, 6:

Apud antiquos fuit Petron quidam, Cels. praef. 3, 9: aliam apud Fabricios, aliam apud Scipiones pecuniam (fuisse),

Tac. A. 2, 33.—

For ad with words implying motion (very rare):

APVT EVM PERVENIRE,

Inscr. Grut. 786, 5:

atque apud hunc eo vicinum,

Plaut. Mil. 2, 5, 70:

Bito apud aurificem,

Lucil. 30, 66 Mull.: apud legiones venit, Sall. Fragm. ap. Pomp. Commod. Don. p. 395 Lind.:

(naves) apud insulas longius sitas ejectae,

Tac. A. 2, 24:

qui apud Romanos de societate functus est legatione,

Vulg. 2 Macc. 4, 11.

(cf. ad, I. fin. b.)

It is sometimes placed after its subst.:

quae fiunt apud fabros, fictores, item alios apud,

Varr. L. L. 6, 78, p. 104 Mull.:

Is locus est Cumas aput,

Lucr. 6, 747 Lachm.:

montem apud Erycum,

Tac. A. 4, 43:

ripam apud Euphratis,

id. ib. 6, 31:

Misenum apud et Ravennam,

id. ib. 4, 5 (in Suet. Dom. 9 the editt. vary between aerarium apud and apud aerarium; the latter seems preferable, and is adopted by Oudend., Bremi, Baumg.-Crus., and Roth).—

It is sometimes placed between the subst. and adj.:

barbaras apud gentes,

Tac. A. 2, 88, 3, 26; 15, 60:

non modo Graecis in urbibus, sed Romana apud templa,

id. ib. 14, 14.—

Twice in Verg. it stands before the secondary adjunct of its subst.:

apud durae moenia Trojae, A. 11, 288: apud gelidi flumina Hebri,

ib. 12, 331. Apud is never found in compound words. V. more on this word in Hand, Turs. I. pp. 405-416.

* * *

ārĕa (in inscriptions freq. ARIA, Inscr. Orell. 4130, etc.), ae, f [some comp. eraze = on the ground; Germ. Erde; Engl. earth, hearth; others, as Varro and Festus, connected it with areo, as if pr. dry land, as terra may be connected with torreo; so Bopp and Curt.], a piece of level ground, a vacant place, esp. in the town (syn.:

planities, aequor): in urbe loca pura areae,

Varr. L. L. 5, § 38 Müll: area proprie dicitur locus vacuus, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.: locus sine aedificio in urbe area;

rure autem ager appellatur,

Dig. 50, 16, 211.

Lit., ground for a house, a building-spot:

si Ponendae domo quaerenda est area primum,

Hor. Ep. 1, 10, 13. arearum electio, Vitr. 1, 7, 1:

pontifices si sustulerint religionem, aream praeclaram habebimus,

Cic. Att. 4, 1 fin.; Liv. 4, 16; 1, 55; Suet. Vesp. 8; Dig. 7, 4, 10 al.—

Transf.

A vacant space around or in a house, a court (syn. spatium):

resedimus in areā domŭs,

Plin. Ep. 6, 20, 4; so id. ib. 7, 27, 10; Vulg. 3 Reg. 22, 10; Dig. 43, 22, 1; 8, 2, 1 al.—

An open space for games, an open play-ground (syn.:

campus, curriculum),

Hor. C. 1, 9, 18.— Hence, in gen., a field for effort, etc. (syn.:

campus, locus, q. v.),

Ov. Am. 3, 1, 26, and trop.:

area scelerum,

i. e. where vices have full scope, Cic. Att. 9, 18.—Also, a raceground, Ov. F. 4, 10 (cf. id. ib. 2, 360); and trop., the course of life:

vitae tribus areis peractis (i. e. pueritiā, juventute, senectute),

Mart. 10, 24.—

A threshing floor (among the ancients, an open space in the vicinity of the house).

Lit.:

neque in segetibus neque in areis neque in horreis,

Cic. Verr. 2, 3, 8; Hor. C. 1, 1, 10; id. S. 1, 1, 45; Tib. 1, 5, 22; Vulg. Gen. 50, 10; ib. Isa. 21, 10. Its construction may be learned from Cato, R. R. 91 and 129; Varr. R. R. 1, 51; Verg. G. 1, 178 sqq. Voss; Col. 5, 1, 4; 5, 2, 20; and Pall. 1, 36 al.—

Trop., of the body of Christians, as subject to separation, judgment (eccl. Lat.), Vulg. Matt. 3, 12; Aug. Ver. Rel. 5.—

The halo around the sun or moon: tales splendores Graeci areas (i. e. halônas) vocavere, Sen. Q. N. 1, 2.—

A bed or border in a garden, Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Col. 11, 3; Plin. 19, 4, 20, § 60; Pall. 1, 34.—

A fowling-floor, Plaut. As. 1, 3, 64: aedes nobis area est;

auceps sum ego,

id. ib. 1, 3, 67.—

A burying-ground, church-yard, Tert. ad Scap. 3. —

A bald spot upon the head, baldness, Cels. 6, 4; Mart. 5, 50.